Qui dove il mare luccica, e tira forte il vento su una vecchia terrazza davanti al golfo di Surriento un uomo abbraccia una ragazza dopo che aveva pianto poi si schiarisce la voce, e ricomincia il canto.
Te voglio bene assai ma tanto tanto bene sai e una catena ormai che scioglie il sangue dint'e vene sai...
Vide le luci in mezzo al mare, penso alle notti la in America ma erano solo le lampare e la bianca scia d'un elica senti il dolore nella musica, e si alzo dal pianoforte ma quando vide la luna uscire da una nuvola, gli sembro piu dolce anche la morte guardo negli occhi la ragazza, quegli occhi verdi come il mare poi all'improvviso usci una lacrima e lui credette di affogare.
Poi penso alla lirica, e al grande palco che con un po' di trucco e con la mimica puoi diventare un altro ma due occhi che ti guardano, cosi vicini e veri ti fan scordare le parole, o in fondo i tuoi pensieri cosi diventa tutto piccolo, anche le notti la in America ti volti e vedi la tua vita, come la scia d'un elica ma si, e la vita che finisce, ma lui non ci pensava tanto anzi, si sentiva gia felice, e ricomincio il suo canto.
...........................................
CORUSO
куи дове иль марэ лучика э тира фортэ ль вэнто су уна вэкиа тэрраца даванти аль гольфо ди суриэнто ун уомо абрачиа уна рагаца допо кэ авэва пианто пой си шкиаричэ ля вочэ э рикомичиа ль канто
пои пэнсо алля лирика э аль грандэ палько кэ кон ун по ди труко э кон ля мимика пуои дивинтарэ ун альтро ма дуэ оки кэ ти гуардано кози вичини э вэри ти фан скордаре ле пароле о ин фондо и туои пэнсиери кози дивэнта тутто пиколо анке ле нотти ля ин амэрика ти вольти э вэди ля туа вита комэ ля щиа дун элика ма си э ля вита кэ финишэ ма луи нон чи пэнсава танто анци си сэнтива джиа фэличэ э рикоминчио ль суо канто