Ben seni tanırım… Tanırım o siyah beyaz yağmurlardan… Bir küçük buluttan düşerken öpersin beni yanağımdan…
Ben seni duyarım… Duyarım o aydınlık sabahlardan… Bir çocuk getirir seni…. Dinlerim o özlediğim şarkılardan…
Biz senle… Aynı toprakta yetişen, Ayrı dallarda yeşeren, Aynı rüzgarda devrilen çiçekler gibiyiz…
Biz senle… Aynı yağmurdan dökülen, Ayrı dağlardan süzülen, Aynı denizde can veren nehirler gibiyiz… Ben seni koklarım… Koklarım bir denizin kıyısında… Dalgalar estirir seni… Görürüm o martıların kanatlarında…
“Biz senle ayrı yerlerde, aynı hayale kapılmış, aynı ormanda kaybolmuş çocuklar…”
“Biz senle aynı yerinden vurulmuş, aynı yerinden kanayan, aynı yerinden acıyan aşıklar gibiyiz…”