Ved Bryggja i Bergen dar ligg da ein båt
So blankpust og fin at han lyse
Med skikkele maste og pipa med låt
Og månge slags vara han hyse
Dar kjem dampen, gamle dampen
Ta på deg triskona og spring
Dar kjem dampen, gamle dampen
Dinge linge linge linge ling
I rubme ligg mjølsekkjena i høge lag
å kassa me abelsine.
På dekkje e da fullt utå adle slag:
mjelkespadn å røyre å tine.
So rinje kapteidn å skutå legg ifrå,
no vinka dei adle dei kjende.
Å alltid kjem «Oster» i ruta utpå,
å alltid han kjem seg attende.
Han fer idnijønå me damp å me køl,
nett snøgt ikkje frabm han fere.
Men leiæ den veit han å fidn kvært eit høl
dit gøtt ifrå bydn han vil bære.
Å no hev han sigla i femtifem år,
bidna by å lann samen han konne.
Å når so eidngång ikkje lenger han går,
då græt både bymann å bonne.
Dar jekk dampen, gamle dampen,
far or triskona, far stillt!
Dar jekk dampen, gamle dampen!
Å, detta var surjelæ illt!
Christine Guldbrandsen еще тексты
Другие названия этого текста
- Ivar Medaas - Dar kjem dampen (0)
- Christine Guldbrandsen - Dar kjem dampen (0)
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1