Birîndar kirim xerîbiyê Ez ji xwe re kuştim xerîbiyê Min bese ji vê eziyetiyê Berêm kete vê beriyê
Dikim nakim ji bîram naçê Rewşa welat û beracê Çiya û newal û qelaçê Ez ne melekim xwediyê tacê
Kuro lawo welat xweş e Me jê barkir rojê res e Dijmin sote wek serxwes e Ji zilm û zorê me dames e
Vê buharê gul pişkivîn Li çol û çiya û dilê birîn Dil û nave min dikewgirîn Kanî welat û ala rengîn
Derdê welat pir girana Jêre divê jîr û zana Mêjî û ziman ew dermana Wê xilaskin...
Söz: Feyruşe HACO Muzîk: Ciwan HACO
YABANCI OLMAK-
Yaraladı beni yabancılık Öldürdü beni Yeter artık bu eziyetlik Öte tarafa düşmüşüm,ne çare
Ne etsem unutamam Kendi ülkemde geçirdiğim zamanlar Dağlar ve dereler birde tepedeki yamaçlar Bir melek değilim ben,taç sahibi de hiç değil
Oğul derim ,yurdumuz güzel Oralardan taşıdık otantik gecelerimizi Düşman alevdir ,alazdır,sarhoş gibidir Zulüm ve zorbalığa işarettir
Bu bahar güller açtı Dağlarda ve çöllerde ve yaralı gönüllerde Yüreğimi ve ismimi ağlatırlar ,ağlatır beni böyle hasretlik Hani ülkemiz ve rengarenk bayrağımız
Vatan hasreti çok ağır gelir insana Denilir bilgi ve akıl Beyin ve dil ,budur dermanımız Ancak böylece kurtuluruz.