Czas ostatnich już nocy schyłku lata Wiem, że od lat nie mieliśmy, o czym porozmawiać Nie wiem czy znasz mnożące się dzieło swojej woli Bardzo bym chciał powoli o wszystkim Ci przypomnieć.
Na pewno, kształty, barwy, dźwięki, smak Na pewno zapach czerwcowego dnia Na pewno zarys ogólnego tła To dobry pomysł. Na pewno wiara, że istnieje świat Na pewno wieczny i że nawet ja Jeżeli zechcę mogę trafić tam To dobry pomysł.
Patrz jak cudnie przelewa się urodzaj Cały ten świat; bezkarnie przewlekła hipertrofia.
Nawet, jeśli tylko błoto i przedwieczny kurz Krążą ponad głową, nawet, jeśli umarł Bóg Każdy proton tęskni za istotą Absolutu.
Żal, istotnie, mi będzie pozostawić Wszystko, co sam w przypływie nadmiaru powołałeś.
Dopiero wódkę i ogórków smak Dopiero formy obcowania ciał Dopiero, pięknie zmarnowanych lat Poznałem słodycz. Dopiero prawdę, że na krótki czas Dopiero jestem przeczuwając jak Za chwilę zniknę by kolejny raz Już nie odrodzić się.
Nawet, jeśli tylko błoto i przedwieczny kurz Krążą ponad głową, nawet, jeśli umarł Bóg Każdy proton tęskni za istotą Absolutu.
Jeszcze nasycam się powietrzem Oddechy przenajświętsze karmią serce przez nos. Później, późnym popołudniem Gdy cienie będą dłuższe i smutniejsze niż są Później, przeczuwam to podskórnie Wszystko nagle utnie się, przemieli na proch. Jeszcze pocieszam się, że jestem Rozkoszne czując dreszcze od nadmiaru i żądz.