Припев: Айтам саған, айт па маған? Жүрек мұңда, қиналды қанша. Күтпеймін хабар, керек емес жаман атақ Атымды ластап барамын, күннен күнге шатақ.
Парт 1: Болдым, өкпелі, тек қана тығдырға Алмасты, өмір, аспан мен жердей арада. Құбыл ауарай, жұқты ма саған қалай? Бірақта, жүректе тұңшықты ауа уланбай. Сақтаймын сабыр болды, көнгісі келмейді өкпе Сезім келіп үстіме төк пе, жетпей ме саған "нүкте". Қанша рет ластанды, қанша ма парақ білсен Жыртсамды ойымнан, кетер емес неге кетсем. Бізді қоссада тағдыр, бітпейді ешқандай жанжал Басқаға қарап күлсемде менің міңезім қатал. Бәрі айтады білем, "неге өзгеріп тоқтадың" Сен ойласың, өзгерттім оны, "өмірімнен жоямын" Не пайда, қайтып келмейді уақыт қайта ,бірақта Өзімді сүйреп келемін, тек қана алға. Тартпашы мені тағдыр, бұрып басымды артқа Жоламаймын өткенге, өтіп кетті өткен шақта. Аяқтан шалды тағдыр, мені досым егер білсен Аянбай басамын өмірден қиындықты көрсем. Маған керегі жанымнан, жанымда жүрген досым Аяулы күндерді бірге кешкен, әр кезде болып. Адамға қымбат екен, осы өмірде асыл зат Неге соған тартады адамды алдап адамзат. Үнемдеп жинайсын бар болса да айтасын "жоқ" Себебі, адамға қымбат деймін алмастай қара боқ.
Припев: Айтам саған, айт па маған? Жүрек мұңда, қиналды қанша. Күтпеймін хабар, керек емес жаман атақ Атымды ластап барамын, күннен күнге шатақ.