Zeventien maanden schreeuw ik al, Roep ik je thuis en val De beul te voet om jou, zoon, Mijn afgrijzen. Voorgoed is alles in de war En woon ik waar je weten moet Wat niemand weten kan: Wie er een beest is en wie een man En: valt de bijl niet al? Slechts stofbloemen, Er klinkt alleen een wierookvat, Sporen gaan heen Ergens het nergens in. En dreigend kijkt een grote ster Mij recht in het gezicht: Niet ver van hier slaat rampspoed in. (2x)
Оригинал:
Семнадцать месяцев кричу, Зову тебя домой. Кидалась в ноги палачу - Ты сын и ужас мой. Все перепуталось навек, И мне не разобрать Теперь, кто зверь, кто человек, И долго ль казни ждать. И только пышные цветы, И звон кадильный, и следы Куда-то в никуда. И прямо мне в глаза глядит И скорой гибелью грозит Огромная звезда.