kom allemaal eens hierheen, mensen kom allemaal eens terug, mensen kan de waarheid jullie iets schelen? denken jullie straks na over wat ik heb gezegd? of lopen jullie gewoon weg, net als iedereen? nou, denk dan niet dat de waarheid in elke zijstraat op jullie staat te wachten
nee, niemand hoeft mij wat te vertellen ik ben net hier geweest toen ik van het station kwam heb ik trots rechtop gelopen door de massa van bewegend metaal en beton dat gespikkeld was met minuscule mensenogen ik wist dat er vijfenzeventigduizend mensen waren die mij voor het eerst zouden zien dat had ik opgezocht in de almanak
ik had zin om te blijven staan en ze allemaal eens een hand te geven en te zeggen wie ik was en dat ik er maar voor een dagje was ik draaide m'n hoofd om naar iedereen die langskwam, totdat het er te veel werden3 en ik zag dat hun ogen me niet aankeken zoals mensen buiten de stad ze botsten tegen me op, het had een vriendschap voor het leven kunnen betekenen, maar het liep nergens op uit, want hun lijven schoten voort met gebogen hoofden en gemompelde verontschuldigingen ik zou ze hebben aanvaard, als ze maar lang genoeg waren blijven staan
mensen, jullie kunnen blij zijn dat ik mijn gitaar hier heb want ik kan dat moois altijd stukken beter vertellen met muziek erbij als gewoon denken jullie straks na over wat ik heb gezegd? of lopen jullie gewoon weg net als iedereen? nou, ga dan maar, maar denk niet dat de waarheid in elke zijstraat op jullie staat te wachten