De Kift (Brik / 2011) - 7. Het Land | Текст песни

• Тексты песен
• De Kift (Brik / 2011)
• 7. Het Land

Smerig van vuile baksteen
Is het huis vanmorgen
Precies op tijd ontwaakt.

Alles is dus in orde.
Alleen het land,

Het land weet dat er kwaad is gedaan.

En dat
Van die zon
En
Die maan.

Al
Dat rokende
Van
Het land.

Van
De verbijstering
Van
De beesten.

Van
Het lichten
Van het land
En
De zon
En
De maan.

Van
De angst
Van
De beesten.

Nu moet ik gaan: de bloemen sterven,
En het donkert al.
Als ik jou weer ontmoeten zal,
Zal ik mijn naam in jouw huid kerven.

Dan zal ik zingen van een zwarte dag
En van de schaduw die wij moesten delen
En van de vloek die sprong in onze kelen
En van het mes dat in jouw handen lag.

Langzaam,van ver gevolgd door de hond van de hof,
Ben ik de oude wegen zwijgend ingeslagen.
Een bleke herfst verbloedt achter de zwarte hagen;
Vrouwen gaan einderlangs, rouwend, in donkere stof.

Al grauwer wordt het veld,
De lucht koelt af, de nevel welt.
Wat staat gij zo en kijkt verbaasd en staart?
Wat is het dat u in de schemering zo ontstelde?

De Kift (Brik / 2011) еще тексты