En büyük aşkın bile sonu var Kaderin önüne geçilmiyor Doğmadan yazılıyor hikâye hayat önceden seçilmiyor Bizede yolun çıkmazı göründü
Anılar ortadan ikiye bölündü Yüreğim hep gururuyla övündü Burda gidene dur denilmiyor Bahçesini gülünü perdesini tülünü her şeyini özle aşk yuvamızın Al her acı gününü yangınını külünü Taşın kalbinden hemen yarın