Пілося і елася і яшчэ хацелася. Хацелася так непераадольна. Хацелася і маглося б, Калі б толькі ня гэтае “Б” Калі б ня гэтая сцюжа, у нутры сябе і навокал Вясна, як позьняя восень, Катуе дажджамі што року. Чаму гэта ўжо мяне ня зьдзіўляе? Праверкі дакумантаў на вуліцах. Мянты што у падворку цябе чакаюць, Каб ты на акцыі ня прысуьнічаў. Так хочацца лаяцца матам, Калі авансам за гэта караюць. І зноў у іх там нейае ствята. Яны зноўку там нешта адзначаюць. А мы жывем у сваіх кватэрах, Шмат павярховых бараках. Губляя сяброў пражываем, Чарговый дзень пад акупантам.