Dimitris Mitropanos - TA LADADIKA | Текст песни

• Тексты песен
• Dimitris Mitropanos
• TA LADADIKA

Σε συζητάν δίχως γιατί και όχι άδικα
όπως κοιμάσαι στα στενά παλιά λαδάδικα
έγινες φήμη και γι' αυτό δε φυλακίζεσαι
ζεις στο σκοτάδι παστρικά μα δεν ορκίζεσαι

Λάμπεις στα κόκκινα σατέν που σε τυλίγουνε
άσπροι και σέρτικοι καπνοί σε καταπίνουνε
σε καλντερίμια ξενυχτάς υγρά λιθόστρωτα
στου πληρωμένου παραδείσου την αυλόπορτα

Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή

Μύριες χαμένες μοναξιές με σένα σμίγανε
φεύγαν καράβια μα πριν φύγουν σου σφυρίζανε
πόσα παιδιά ήρθαν να βρουν το αντριλίκι τους
και σου ακουμπήσανε δειλά το χαρτζιλίκι τους

Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή

They consider you without \"why\" and not in vain
As you sleep in narrow old ladadika
You have a reputation, and thus you are not arrested
You live in darkness neatly, but you don't swear.

You shine in red satins, which wrap you
White and strong smokes swallow you
You spend nights without sleep on wet roadways
Near the gate of paid-up paradise

- I give so much, how much do you want?
In ladadika they sell what you want
Every room is a camera
With a deep valiant breath

Thousands of lost lonelinesses blended with you
Ships were leaving, but before leave they were whistling to you
How many boys came to acquire their manhood
And laid out to you timidly their pin money

Translated by Marina Boronina


Dimitris Mitropanos еще тексты