Dorota Miskiewicz - Wyspa, drzewo, zamek | Текст песни

• Тексты песен
• Dorota Miskiewicz
• Wyspa, drzewo, zamek

W spadku po chłopaku wyspa mi została
Dziesięć kroków długa z piasku była cała
Przywoziłam ziemię podkradaną z pola
Chciałam ją ożywić przecież była moja

Wreszcie siałam trawę bardzo wczesną wiosną
Odtąd na mej wyspie mogłam chodzić boso
Posadziłam kwiaty wszystkie dla ozdoby
Przywoziłam z domu wiadra słodkiej wody

Aż tu wielki grad wybił co mógł
Ziemię zmył nagły skok wód
Wyspa znów z nagiego piasku jest

Posadziłam drzewo u mnie an balkonie
Wielkie silne drzewo bardzo dbałam o nie
Pomyslałam sobie - kiedy mnie nie będzie
Pamięc ludzi o mnie mieszkać będzie w drzewie

No i miało tak stać tysiąc sto lat
Jak posąg mój miało tu trwać
Kiedyś wiatr ze złością wyrwał je

No i miało tak stać tysiąc sto lat
Jak posąg mój miało tu trwać
Kiedyś wiatr ze złością wyrwał je

Zbudowałam sobie drzewo na wysokiej skale
Niebosiężny zamek w słońcu lśnił wspaniale
W zamek ten włożyłam wszystkie oszczędności
By się czuć bezpiecznie do późnej starości

Lecz mój czujny wróg rył jak szczur
Wsypał proch do kilku dziur
Przyszła noc, podpalił wtedy lont

I tak wszystko to, czego się tknę
W proch i pył obraca się
Nie wiem już gdzie dla mnie miejsce jest

Dorota Miskiewicz еще тексты