Drautran - Styrt ned i Mælstraumen - (2007) - Throne Of The Depths (320) | Текст песни

• Тексты песен
• Drautran
• Styrt ned i Mælstraumen - (2007) - Throne Of The Depths (320)

Den evige skapning sine andedrag,
I det urgrøne vatnet sitt hjartebank
Eit daudingrike av frosne songar:
Mørke lydar støyter blautt mot kvarandre...

Nordantil!

Ro, fiskar, med ditt kalde skrik,
Imot det store djupet si kvisking:
“Sjå, når du sørgjer deg til botns i hav,
Da er det ikkje overlevde, men ulevde liv...!”

Kom, ned til havet sin ramsalte botn
- ei ukjent smuldra grav .
Ægirs døtre, under ville bølgjer,
Spillet deira, for ingens auger!
Omspunnen med bølgjekåper,
Stigande, fallande,
Ubøyelege står dei kjempande,
Revnar kinnet ditt!

Sjå, botnar, og noko svart,
Som brått stig opp og bryt havflata!
Rodde medan full hast... - i kulda .
Om ætter stig og fell,
Hav, ver du min varde!
Men mørke lukkar seg rundt oss.

Forlatt... Favna... Fortapt...

Sjøfarar, gløym den orm som gnog
Deg i ditt bryst : kuldens brann!
Flø det gjennom, blikket ned, i evighet:
Kroppen lyttar, men livet pustar ikkje...

“…Storm heitar eg, dauden sin triumph ”