Ձախորդ օրերը Dzakhord orerё (Несчастливые дни (тяжелые времена)) Другое название … Կուգան ու կերթան … … Придут — уйдут … (1892г.)
Ջիվանի (Дживани) [Левонян Сероб Степанович, 1846, д. Карцах (ныне находится в Ахалкалакском районе) – 20.02(05.03).1909, Тифлис] – армянский ашуг, народный певец.
Ձախորդ օրերը ձմռան նման կուգան ու կերթան, Վհատելու չէ, վերջ կունենան, կուգան ու կերթան։ Դառն ցավերը մարդու վերա չեն մնա երկար, Որպես հաճախորդ շարվե-շարան կուգան ու կերթան։
Փորձանք, հալածանք նեղություն ազգերի գլխից, Ինչպես ճանապարհի կարավան կուգան ու կերթան, Աշխարհը բուրաստան է հատուկ, մարդիկը ծաղիկ, Որքան մանուշակ, վարդ, բալասան կուգան ու կերթան։
Ոչ ուժեղը թող պարծենա, ոչ տկարը տխրի, Փոփոխակի անցքեր զանազան, կուգան ու կերթան, Արևը առանց վախենալու ցայտում է լույսը, Ամպերը դեպի աղոթարան կուգան ու կերթան։
Dzaxord orer@ dzmran nman guqan u kertan Dzaxord orer@ dzmran nman guqan u kertan Vhatelu che verj kunenan Guqan u kertan Vhatelu che verj kunenan Guqan u kertan Darn caver@ mardu vra Chen mna yerkar Vorpes hachaxord sharve sharan Guqan u kertan Vorpes hachaxord sharve sharan Guqan u kertan
Yerkir usyal zavakin e paypayum mor pes Yerkir usyal zavakin e paypayum mor pes Ankirt cegher@ taparakan Guqan u kertan Ankirt cegher@ taparakan Guqan u kertan Ashxarh@ hyuranoc e Jivan Mardiq@ hyur en Ayspes e kanon@ bnakan Guqan u kertan Ayspes e kanon@ bnakan Guqan u kertan
Dzaxord orer@ dzmran nman Guqan u kertan Vhatelu che verj kunenan Guqan u kertan
Перевод В. Я. Брюсова
… Придут — уйдут …
Как дни зимы, дни неудач недолго тут: придут — уйдут. Всему есть свой конец, не плачь! Что бег минут: придут — уйдут… Тоска потерь пусть мучит нас; но верь, что беды лишь на час: Как сонм гостей, за рядом ряд, они снуют: придут — уйдут
Обман, гонение, борьба и притеснение племён, Как караваны, что под звон в степи идут: придут — уйдут. Мир — сад, и люди в нём — цветы! но много в нём увидишь ты Фиалок, бальзаминов, роз, что день цветут: придут — уйдут.
Итак, ты, сильный, не гордись! итак, ты, слабый, не грусти! События должны идти, творя свой суд: придут — уйдут. Смотри: для солнца страха нет скрыть в тучах свой палящий свет, И тучи, на восток спеша, плывут, бегут: придут — уйдут.
Земля ласкает, словно мать, учёного, добра, нежна; Но диких бродят племена, они живут: придут — уйдут… Весь мир — гостиница, Дживан! А люди — зыбкий караван! И всё идет своей чредой: любовь и труд, — придут — уйдут.