Нашы ворагі гатовы: крыжакі стаяць ля муру.
Эх, нямецкія сабакі, хочуць дзерці нашу скуру!
Алебарды навастрылі, шастапёры паўздымалі,
З кім змагацца яны будуць, ім магістры не сказалі.
Бо каб ведалі імя, паўцякалі б з поля бою:
Ніхто з рыцараў ня марыў разьвітацца з галавою.
Бо крыжацкую навалу – той славуты шыхт нямецкі –
Зь зямлёй заўжды раўняў наш Давыдзе Гарадзенскі.
Помніць яго бацька Нёман, помніць нашая зямля,
Помняць людзі ў Гародні, помніць і Нямеччына.
Не шкадуючы жыцьця, замак свой ён бараніў,
А ў паходзе на крыжакаў іх бязьлітасна лупіў.
Наш Давыдзе - гэта шчыт на заходнім рубяжы,
А ў пагоні – гэта меч, якім ворага сячы.
У Гародні ёсьць свой слаўны наш герой,
Які праз стагодзьдзі павядзе ў бой!
Наш герой павядзе ў бой!
Наш герой павядзе ў бой!
Наш герой павядзе ў бой!
Наш герой павядзе ў бой!
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1