Мне казалі, што я рускі, Мне казалі, што паляк, Але я свой беларускі, У руках трымаю сьцяг! Не чырвоны і не белы, Сьцяг не правы і не левы, Сьцяг з-пад Воршы, сцяг наш сьмелы Сьцяг наш бел-чырвона-белы. “Усходні крэсы” задзяўблі! Даняў “Северо-западный край”! Колькі часу нас дзярлі! Браты, шыхтуйся і зважай! І не раз мы з вамі чулі : Ваша мова – дыялект. А для нас нашае слова – Найкаштоўны дыямент! Мы стаялі – стаяць будзем, І крычаць ва ўсе бакі, Каб данесьці усім людзям, Мову, што прайшла вякі. “Усходні крэсы” задзяўблі! Даняў “Северо-западный край”! Колькі часу нас дзярлі! Браты, шыхтуйся і зважай!