anladım sonu yok yalnızlıgın her gun cogalacam her zaman boyle mıydı bılmıyorum sanki dokunalmazdi cocukken aglamak alisir her insan alisir zamanla kirilip incinmeye cunku olagan yikilip yeniden ayaka kalkmak yalnizligin yollarima pusu kurmus beklemekte acilari gozune dikmis ustume nobette bekliyorum hadi gelin ustume korkmuyorum bulutlar yuklu ha yagdi ha yagacak ustumuze hasret yokluguna ben basbasayiz nihayet