Arada bir hatırımı sormadın İki güzel cümle kurmadın Üzüldüm gönlümü almadın İnsan yerine konmadım Özünde sözünde bir değil Gözümde değerin ser sefil Sen benim aşkımın önünde eğil Gözün aydın ve nihayet söndü içimdeki Yangınlar Yüzüme bak gücün varsa Konuş hadi utanmadan Hayrandım dünyamdın Duyduğum son güzel yalandın Gonca güldün kuruttun Hayatımdan soğuttun Artık benim için ağır cezalı suçsun