Τί να σου πω κι εγώ σε σκέφτομαι μπαίνεις στο νου μου σαν το φύσημα του ανέμου είναι τρελό μα κάπου εύχομαι να μη σε γνώριζα καλύτερα ποτέ μου
Μπορεί και να΄φτανα μαζί σου ως τ΄αστέρια αν την καρδιά μου δεν ζεσταίναν άλλα χέρια
Αν είχες έρθει πιο νωρίς δεν θα μας χώριζε κανείς εγώ θα σ΄άφηνα να κλέψεις τη ψυχή μου θα΄μασταν ένα τώρα εμείς και θα σ΄αγκάλιαζα χωρίς να με διχάζουν η καρδιά κι η λογική μου Αν είχες έρθει πιο νωρίς μεσ΄τη ζωή μου
Τί να σου πω το παραδέχομαι μεσ΄το μυαλό μου με φιλιά σ΄αιχμαλωτίζω κι έτσι τολμώ να σ΄ονειρεύομαι αλλά αποφεύγω από κοντά να σ΄αντικρύζω
Θα΄χαμε τόσα εμείς οι δυο να μοιραστούμε αν δεν αργούσαμε στο δρόμο να βρεθούμε
Αν είχες έρθει πιο νωρίς δεν θα μας χώριζε κανείς εγώ θα σ΄άφηνα να κλέψεις τη ψυχή μου θα΄μασταν ένα τώρα εμείς και θα σ΄αγκά_