Արեգակը հոգնած ու խաղաղ, հրաժեշտ է տալիս իր երկրին Նա ժպտալ է փորձում,բայց ավաղ յուր թախիծ կա դեմքին… Նա սարերն է գրկել հուր թևով և հիշում է սիրո ջերմ պահեր Նա ջանում է ամեն մի ձևով սերն իր մ եջ գանձի պես պահել… Արեգակ նորից դու պիտի ծագես,վաղը քո երջանիկ ժամը պիտի գա Բայց գիշերն իմ մութ վերջ չունի կարծես..հանդիպման խոսքի հրաշք չկա… Երանի արևին ու երկրին ,սուրբ է սերը նրանց և անմար, Բաժանվում են առանց մի վերքի և հույսով են սպասում իրար… Արեգակ նորից դու պիտի ծագես,վաղը քո երջանիկ ժամը պիտի գա Բայց գիշերն իմ մութ վերջ չունի կարծես..հանդիպման խոսքի հրաշք չկա…
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1