Günlerdir kapımı kimseler çalmıyor Göğsümden içeri yokluğun sızıyor Bir demlik çayım var Tütünüm de geçiyor Duvarlara yazdığım her cümle ağlıyor Evlerin ışıkları tek tek sönüyor Bu ev bu nağmeler peşimi bırakmıyor
Geceler kara tren Geceler Yüklüyor bana seni Geceler Bende bir resmin var yüzüme bakmıyor
Kollarım seni ister Geceler yine seni Ne baharın tadı var ne de yazın sevgili Bir demlik günüm var ömrüm de geçiyor Hiç mi aslı yok bunun Bu asılsız yüzlerin Dudağımdan geçtin Gözlerin yakmıyor Vazgeçsen olmuyor ölsen olmuyor