მე გავიგონებ მათ ჩურჩულს ჩემი ყვირილის ხმაში, გაიყინება მზერა მარადისობის ჟამში, და ატირდება წვიმა დაუღალავი ლოცვით, შეიმოსება ზეცა სამგლოვიარო ძაძში.
ხელის კანკალით გავიგლეჯ მკერდს, რომ ჩავწვდე ნეკნების გისოსებს, გულს მივწვდები და მოვაშთობ ფეთქვის დავადუმებ ხმებს.
რომ სამუდამოდ მივიკეტო ჩემს უკან კარი, ნაცრად ვაქციო მე სამუდამოდ ჩემი გვამი, წავიდე ისე რომ არ გავთბე მე მზის სინათლით, შევეგებები მათ, ნაცნობი თვისთა