მკვდარი გარდასახვის შთამომავალი - უსასრულო სივრცის ცქერით ვტკბები, უძირო დროის გადაკარგულში, სადაც ნისლში ჰორიზონტი ქრება. სასიამო უმეცრების ბურუსში, სალი თავზეხელაღების კლდესთან, ცვივა ყველა სურვილები ზეციდან, და ბაზალტის ქვებზე იფშვნება. მკვდარი გარდასახვის შთამომავალი - მე გავაძრე პირველად არსს კანი, ვერ გამათბეს ამ ამაყმა ციფრებმა, არსებობის ნაშთი ვერ დავთვალე... ვერ დავთვალე... ასო გაქრა ფერგადასულ სახელში, გაქრა სახელი, ვიღაცას რომ ერქვა... უცხო სახეს, ვინმეს მიგამსგავსებენ, დავიწყებულს, განსვენებულს მკვდრებთან. როგორ ვუთხრა ჩემს თავს, თუკი მუნჯი ვარ? დავუმტკიცო, რომ ვარ არაფერი? ლპობის სუნი თვალს მიბრმავებს ცრემლიანს, რას ვუყურო? ირგვლივ მხოლოდ მკვდრებია... დაჟანგუ