Қансыраған рух... 1)Денсаулық болмаса мүгедек кімге керексің Білем іштей тұнып жалғыз қалғанда жас төгесің Жаныңа жұбаныш іздеп өзіңді жек көресің Менің әуенім сәл болсада жараңды емдесін
Маңдайына жазғанды көріп тағдырға көнесің Махаббат үшін қол жұмсама түбінде өкінесің Қансырап жыласада рух шыда қабір көресің О дүниеге барғанда сол жақта бәрін шешерсің
Ана қызды шешесің Қайтесің сол қатынсыз-ақ бұл өмірде әлі бақытты өмір сүресің Сайқал түлкінің қақпанына түсіп қателестің Жақын адал адамың наданға айналды лезде
Қаншама тұмсық бұздың денені бояп көк-алаға Бәріне дайын болдың, түссеңде тепкінің астына Соңында кезіктің көшенің қасқырларына Қызды қорғайм деп аяқтан, айырды аяғында Қ/ы Қансырайды рух, жылап сұрайды жүрек Жанарыма сенің келбетің керек Кім жара емдейтін ем тауып бермек Сағыныш дегенім барады өртеп.
2)Сол сәт өмірін күрт өзгертетінін ол білмеді Жедел жәрдем көмегін берседе жігіт жүрмеді Қызға жарамсыз екенін мүгедек түсінеді Бағын байламай босатам деген шешім шешеді
Жадында сақталған әдет санын тереді қалтырап Тұтқа көтермейд, түсініктер жүр қашқақтап Ауыр тиеді жанға жүрегі қыңсылап Отыр өкпесін айтып жиылған мұңын жырлап
Ал енді түсіндір мына қылығыңды жарым Жаным жүрек жарасын неге тұзбенен қаптадың Мен тіптіде ұқпадым, бар қояр сұрақтарым Тіл қатпадың, кімнен, қайдан алам жауаптарын
Неге бос сөйлесің қайда берген үәделерің Көкейімді теседі сенің жалған сөйлегенің Не себеп, жер жұтқандай жоғалып кеткенің Тым болмаса дауысыңды естіртші өтінемін
Тұтқаңды көтер тек қал-жағдайыңды сұраймын Махаббат,сезім жайында әңгіме қозғамайын Айтарым бар, айтайын содан соң мазаламаймын Ішімді босатайын кешіріп, қоштасайын
Сен менің сорым, мен сенің сорлың Қай жерді кезіп бассаңда, дегенге жетіп аман болғың Айтқым келгені осы бірнеше сөйлемдерді Жауапсыз аяқталды махаббат соңы келді P.S.( жігіт өледі)
Қ/Ы Қансырайды рух, жылап сұрайды жүрек Жанарыма сенің келбетің керек Кім жара емдейтін ем тауып бермек Сағыныш дегенім барады өртееп