Uçtu kuş gün kafesinden Kesti nefesi ciğerinden Düğümlenir gülendam Asıldı aşkı ateşinden Sel aldı gözünü gülendam Bir kurşunluk canı masum Yükü vuruldu gülendam Canı uzanmış yanında Hiç sende insaf yok mu can alır ellerin Hiç sende vicdan yok mu sızlamaz yüreğin Ne zaman süzülür hüzün başımdan Ne zaman diner bu gözyaşım Ne zaman silinir bela yazımdan Ne zaman rahatlar bu gönlüm