Անդրե Իմ վրցինը ինձ հարցնում է ՈՒմ պատկերն եմ նկարում Նկարի ծաղիկը ինձ ժպտում է լուռ: Վերցնելով նկարը ձեռքս Ես կարող եմ այն պատմել ՈՒ հուզված սկսում եմ Անադադար խոսել ...
կրկներգ Դու իմ լույսն ես, դու իմ հույսն ես Իմ սիրո չքնաղ էակ Երբ տեսնում եմ հիանում եմ Զգում եմ քո շուրթերը տաք Դու գաղտնիքն ես իմ սրտի, Դու արեւն ես իմ կյանքի: Քեզ անվերջ ես նկարում եմ ՈՒ պատկերդ աննման Ծաղկի պես է շունչ առնում Բուրավետ ու անթառամ Եվ գույները փայլփլում են քո դեմքին :
Էրիկ ՈՒ միայն վրցինն է զգում Իմ ապրած կարոտն անգին ՈՒժ տալով հուշում է Ինձ գույները վառ: Քո պատկերը արթնանում է, Իմ տագնապը վերանում է ՈՒ նորից սկսում եմ Երազով ապրել: