Ես երբեք քո առջև իմ հոգին չեմ բացել, Ինչ որ կար իմ սրտում չեմ ասել. Վախենում էի ամեն ինչ կորցնել: Գիշերներ, մենության ու սիրո արցունքներ, Որ դարձել են հիմա լոկ հուշեր: Քեզ ասում եմ, լսի՛ր, որ երբեք էլ դու ինձ չես սիրել:
(ԿՐԿՆԵՐԳ) Բայց հիմա արդեն ուրիշ եմ ես, Իմ սրտում բացվեց գարուն, կարծես, Ու ճամփան իմ նոր կանցնեմ ես առանց քեզ: Ինչ որ կար թողնում եմ անցյալում, Հին վերքերն ուժեղ են ինձ դարձնում, Մոռացի՛ր, ես է՛լ չկամ քո ներկայում:
Ես երբեք քո առջև իմ հոգին չեմ բացել, Ինչ որ կար իմ սրտում չեմ ասել. Վախենում էի ամեն ինչ կորցնել: Գիշերներ, մենության ու սիրո արցունքներ, Որ դարձել են հիմա լոկ հուշեր: Քեզ ասում եմ, լսի՛ր, որ երբեք էլ դու ինձ չես սիրել:
(ԿՐԿՆԵՐԳ) Բայց հիմա արդեն ուրիշ եմ ես, Իմ սրտում բացվեց գարուն, կարծես, Ու ճամփան իմ նոր կանցնեմ ես առանց քեզ: Ինչ որ կար թողնում եմ անցյալում, Հին վերքերն ուժեղ են ինձ դարձնում, Մոռացի՛ր, ես է՛լ չկամ քո ներկայում:
Նոր իմ կյանքն ու վերադարձս ուժ տալիս են ինձ, Ես հեռու եմ, ես ազատ եմ սիրո կապանքներից: Դու ասում էիր ինձ՝ ուրիշն է քո սրտում ապրում, Ես հիմա վերադարձնում եմ քո խոսքերն ու ասում.
(ԿՐԿՆԵՐԳ) Բայց հիմա արդեն ուրիշ եմ ես, Իմ սրտում բացվեց գարուն, կարծես, Ու ճամփան իմ նոր կանցնեմ ես առանց քեզ: Ինչ որ կար թողնում եմ անցյալում, Հին վերքերն ուժեղ են ինձ դարձնում, Մոռացի՛ր, ես է՛լ չկամ քո ներկայում: Ես է՛լ չկամ քո ներկայում... Քո ներկայում...