Um dalinn læðast hægt dimmir skuggar nætur og dapurt niðar í sæ við klettarætur. Ég sit og stari í bálsins gullnu glóðir og gleymdar minningar vakna mér í sál.
Hér undi ég forðum í glaum með glöðum drengjum þá glumdu björgin af hljóm frá villtum strengjum Nú sveipa klettana húmsins skuggar hljóðir og hryggur stari ég einn í kulnað bál.
Þegar dalinn sveipa húmtjöld hljóð horfi ég í bálsins fölvu glóð, stari og raula gamalt lítið ljóð Bljóð sem gleymt er flestum Emhjá
Jajajajaja jajajajaja Hér undi ég forðum í glaum með glöðum drengjum þá glumdu björgin af hljóm frá villtum strengjum Nú sveipa klettana húmsins skuggar hljóðir og hryggur stari ég einn í kulnað bál.
EÞegar dalinn sveipa húmtjöld hljóð horfi ég í bálsins fölvu glóð, stari og raula gamalt lítið ljóð Bljóð sem gleymt er flestum hjá
Þegar dalinn sveipa húmtjöld hljóð horfi ég í bálsins fölvu glóð, stari og raula gamalt lítið ljóð Cljóð sem gleymt er flestum mhjá