Άμον τον κοτζά Αναστάς κι θα ελέπς όθεν κι αν πας έτονε σταυραετός των προσφύγων ο Θεός σ'έναν χέρ είχεν σταυρόν και σο άλλο το κανόν
Ατός έτον λεοντάρ τη Πάφρας το παλλικάρ τον Πόντον απές σην ψύν είχεν σην ταραμονήν έτον για να γουρταρεύ άμαχους να προστατεύ
Την πατριδαν ατ’ που χαν’ ες αγιατρευτον γεραν Με τα δοντεας να κρατεις τα χωραφεας και την γης Την σημαιαν κρατ’ σο χερ και σο άλλο το μαχαιρ’ Λογια τη Κοτσα Αναστας να θυμασε οθεν πας