Κάθε φορά που τα μάτια μου κλείνω Ένα γρίφο μια εξίσωση λύνω Έφτασε ο καιρός που καταλήγω Τι θέλω πιο πολύ και τι πιο λίγο Κι είδα πολλά και μου φτάνουν είναι αρκετά Πήγα από την κόλαση στην όαση και πάλι πίσω μετά Ιδανικά μια ζωή για δέκα λεπτά Σταματημένος στα δεκαεπτά Και κάνω πίσω Κάθε φορά που βρίσκομαι ολομόναχος κάτω απτό γείσο Πραγματικά νιώθω τα πάντα στατικά Μικρά κομμάτια της ζωής μου παραστατικά Που εγώ ποτέ δεν παραστάθηκα Αμάξια σπίτια και λεφτά είναι δανεικά Κι αν λάμπουν λίγο πάντα σβήνουν τελικά Σκάνε στον ουρανό σαν τα βεγγαλικά Και μένεις μόνος με στιγμές και ιδανικά Τι έχει μείνει για μένα; Για να δω… Που έχουν πάει χαμένα; Ως εδώ Είναι πια μετρημένα σαν μια εξίσωση μες το μυαλό μου η λύτρωση Τι έχει μείνει για μένα; Για να δω… Που έχουν πάει χαμένα; Ως εδώ… Στα χω πια