Gåte - Inga Litimor | Текст песни

• Тексты песен
• Gåte
• Inga Litimor

Inga Litimor på handkvern i kongsgarden
mol og kvad dei små visone av ljos og
liv og sol

-aldri nokon kunne kvea som ho Litimor
den unge og den vene

Då gjekk det bod at Inga må trø for kongjens
stol og kveda alt som lyser av liv og ljos
og sol.

Ho kom seg til kongshall i skor frå
finnegarn med hjartebank i bringa
det bar for kongjen fram.

"Fribore namn og æra deg kongjen gjeva vil;
no, Inga, kan du syngje som best det
høver til."

"Takk, stor er kongjens æra, song fugelen
på kvist; men betre være elska, veit
mannebarnet visst."

"So høyr eit ord, mitt siste: Eg byd deg
brudelin. Det er den unge kongjen som sjølv
må verta din."

"Men då må kongjen veta han ikkje
skjemmast tarv; for eg er kongjedotter, og
han sit i min arv."

Og der vart vigsle-veitsla, og songen auka
på, og hev'kje nyst dei slutta,
så varer det endå


Gåte еще тексты