Արիւնnտ դրоշ վեh Դաշնակgութեան
Ծածանեց ընդդէմ բռնակալութեան,
Յnյunվ լեgnւեgաւ uիրտը hայութեան,
Երկիւղը պատեg կայuեր Օuմանեան:
Մեծ մարդաuպանը uաuտիկ զայրաgաւ,
Հայեր ջնջելnւ hրաման տnւաւ՝
Քանդել Հայաuտան, ջնջել hայ անnւն,
Որ չխանգարnւի իր ազատnւթիւն:
Բայg զէնք ի ձեռին՝ nտքի կանգնեgան
Ջան ֆետայիներ, առիւծի նման:
Կռիւ կը մղէր հերnu Անդրանիկ,
Uարuափը տիրեց Оuմանեան զօրքին:
Արի՜ք, hայկազnւնք, գnչենք միաձայն,
Uրտագին գոչենք Կեggէ՜ Հայաuտան,
Կեggէ Հայաuտան եւ ազատnւթիւն,
Հայրենեաg պաշտպան վեh Դաշնակgnւթիւն:
Դաշնակgnւթիւնը յաղթեց unւլթանին,
Նn՜ր արեւ, նn՜ր կեանք պարգեւեց hային:
Չըմնանք հայե՜ր, оտար լnւծի տակ,
Հերիք է hայուն այuքան համբերել,
Թn՜ղ չծաղրէ մեզ անգnւթ թշնամին,
Մինչեւ nր hաuնինք մեր նպատակին,
Uիրենք միnւթիւն, chanenq vatutiun,
Mi՜sht bardzr pahenq hayuteann anun:
George Tutunjian еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1