{Գ. ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ:} Արեվի շողերը նրա կեսին Ու շողերը այդ նա երբեք չի տեսնի Ու հանգիստ է ծովը ալիքներ չկան Նա իր մոտ պահեց մեռած աղջկան Արեվի շողերը նրա կեսին Ու շողերը այդ նա երբեք չի տեսնի Ու հանգիստ է ծովը ալիքներ չկան Նա իր մոտ պահեց տխուր աղջկան
3.33 {Ֆ. Խաչատրյան} Թե ինչ են մարդիկ քո մասին մտածում Քամիներն են նրանց շատ արագ տարածում Ու ձեռքիդ մեջ գրքից պոկած ճմռթված մի էջ Ուզում ես ծովում կյանքիդ տաս վերջ Ինչ էր ուզում, ուր էր վազում Աղջկա դիակ խոնավ ավազում Բոլորը լուռ էին, ինչ-որ կին էր լացում Իսկ դու գնում ես հանդիպես Աստծուն Իսկ դու գնում ես առանց հետ նայելու Հոգնել ես ու ոչինչ չունես անելու Մի տխուր պատմություն իմ տխուր վանկերում Թե ով էր նրան միլլիոն վարդ բերում Թե ում էր սպասում