Κοίτα σκοτεινιάζει. Το λιμάνι φεγγάρι που ανάβει. Κόκκινο το τζάμι κι η ζωή μες το κύμα που σβήνει. Δε μ αφήνει...
Κάθε μήνας Αύγουστος, θάλασσα φωτιά, τούτη η πόλη είναι εδώ για πάντα. Κάθε μήνας Αύγουστος, τρέλα του Νοτιά. Μέσα στα σοκάκια ξέφυγε η καρδιά, εμείς θα μαστε εδώ για πάντα. Πως ν αντέξει ο θάνατος τέτοια μοιρασιά...
Πες μου, πόσο ακόμα, το μελτέμι θα σπρώχνει κοντά σου. Μέθυσε όλη η νύχτα κι εγώ αλλάζω μορφή στα φιλιά σου. Στα φιλιά σου...