Eg veit ein mann med auge rå, og med håret litt på skrå. Han er rik og finn svar, på ein angst som folket har. Og frå eit tårn av betong, sminkar han ein fin fasong. Å vere sterk og aldri svak, er for han ei kjernesak. Han har trompet utan musikk, han har ord utan lyrikk. Han har hat, han har dom, som ein sumar aldri kom. Ei gamal bok spør vår jord, kan ein fiende bli ein bror? Men med blod blei det sagt: I kjærleik ligg det makt! Ein draum om fred i krigar-ham, var eit farvel til eiga skam. Då blei dei stolte av sitt svik, når dei vandra yvi lik! ----------------- Når stormar tar all tru me har, ein førar stig fram då! Og er du blind for auge rå, forførar han deg òg! Og er du blind for auge rå, forførar han deg òg! Med ein trompet utan musikk, og med ord utan lyrikk. Og med hat, og med dom, som ein sumar aldri kom.