Eg sitter under et tak som har gått lekk eg har såte her i nesten fira dager allikevel så kan eg ikkje klaga i mårå tar eg skuta og er vekk
Og skutå hu hette Rocha Gil det finns ingenting som hu ikkje klarer me seiler tvers over havet heilt til me kommer fram til København
Og når me legger til land så ska me visa di at me ikkje er redde for et mytteri sånt er bare småtteri
I København skal me treffa han Louis og med han skal me snusa litt i brisen og kanskje blir me jagde av polisen for noge som me gjorde for lenge si
For en gang arresterte di Louis for han hadde ikkje reint mel oppi påsen Louis bare dirka litt i låsen og så var han atter en gong fri
Så inviterte me til fest ner på akterdekk Louis tok trekkspelet og me sang nåttå vekk me synge na na na
Og om det skulle blåse opp til storm då smile eg for då merke eg at eg lever eg står ved roret som en greve og er Konge over di sju hav
Spør meg når eg slår meg til ro Og eg svare at eg kjenner ikkje den tanken og den har for lengst gått planken Ligger sikkert trygt på havets bunn
Det som du merker på sjømenn når du treffer de er at de bærer på en form for melankoli En ubeskrivelige lengt etter havstrømmar og til et liv de har lov til å dagdrømma og synge na na na