У першы дзень мы зрабiлi сякеры з каменьня. За жыцьцё мы змагалiся, жылi ў мiры з прыродай. У другi дзень ужо меч у руцэ мы трымалi. Узрастала iмкненьне кiраваць людскай воляй.
У трэцi дзень нарадзiлiся ў думках надзеi На валоданьне сьветам i лёсам людзей… Дзень чацьверты адзначаны новаю прагай: Праз сiлу зьнiшчэньня дамагагчыся ўлады.
У пяты дзень мы прыгняталi народы, Стваралi разбуральныя машыны і зброю. У шосты дзень мы жадалi быць неадольнымi. У сёмы – валодалi атамнай бомбай…
Усе зьнiшчылi мы з твару роднай Плянэты. Мы бачым цывiлiзацыi шлях… У наступны дзень мы зноў апынемся Зь сякерай каменнай ў рукох.