Grażyna Auguścik & Urszulą Dudziak - Bóg się rodzi | Текст песни

• Тексты песен
• Grażyna Auguścik & Urszulą Dudziak
• Bóg się rodzi

Wariant 1

Bóg się rodzi – moc truchleje,
Pan niebiosów – obnażony!
Ogień krzepnie – blask ciemnieje,
Ma granice – Nieskończony!
Wzgardzony – okryty chwałą,
Śmiertelny – Król nad wiekami,

A Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami.

Cóż masz niebo, nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście swoje.
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje
Niemało cierpiał, niemało,
Żeśmy byli winni sami,
A Słowo...

W nędznej szopie urodzony.
Żłób mu za kolebkę dano,
Cóż jest, czym był otoczony?
Bydło, pasterze i siano.
Ubodzy: was to spotkało
Witać go przed bogaczami
A Słowo...

Podnieś rękę, Boże Dziecię,
Błogosław ojczyznę miłą,
W dobrych radach, dobrym bycie.
Wspieraj jej siłę swą siłą.
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami.
A Słowo...

Wariant 2

Bóg się rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosów obnażony;
ogień krzepnie, blask ciemnieje,
ma granice Nieskończony.
Wzgardzony — okryty chwałą,
śmiertelny — Król nad wiekami;
a Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami.

Cóż, niebo, masz nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście twoje,
wszedł między lud ukochany,
dzieląc z nim trudy i znoje:
niemało cierpiał, niemało,
żeśmy byli winni sami;
a Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami

W nędznej szopie urodzony,
żłób Mu za kolebkę dano;
cóż jest, czym był otoczony?
Bydło, pasterze i siano.
Ubodzy, was to spotkało
witać Go przed bogaczami;
a Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami.

Potem i króle widziani,
cisną się między prostotą,
niosąc dary Panu w dani:
mirrę, kadzidło i złoto.
Bóstwo to razem zmieszało
z wieśniaczymi ofiarami;
a Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami.

Podnieś rękę, Boże Dziecię,
błogosław ojczyznę miłą,
w dobrych radach, w dobrym bycie
wspieraj jej siłę swą siłą,
dom nasz i majętność całą,
i Twoje wioski z miastami;
a Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami.

Informacje dodatkowe
Nie wiemy, jaką melodię przewidywał OsobaFranciszek Karpiński do swojej pieśni. Najwcześniejszy jej zapis znamy z pastorałki z przełomu XVIII i XIX w., opracowanej na sopran, bas i 2 skrzypiec (rękopis w bibliotece seminarium duchownego w Sandomierzu). W 1838 r. zapisuje melodię OsobaMioduszewski (Śpiewnik kościelny). Współczesna praktyka, która ma szereg, minimalnych zresztą, wariantów, zgodna jest w zasadzie z OsobaMioduszewskim, upraszczając nieco jego wersję.
Tekst, noszący tytuł Pieśń o Narodzeniu Pańskim, powstać musiał przed 1790 r., datę tę bowiem nosi imprimatur na wydrukowanym w Supraślu w 1792 r. zbiorku Pieśni nabożnych pióra OsobaFranciszka Karpińskiego, w którym utwór ten został zamieszczony.