Grażyna Auguścik & Urszulą Dudziak - Jezus malusieńki | Текст песни

• Тексты песен
• Grażyna Auguścik & Urszulą Dudziak
• Jezus malusieńki

Wariant 1

Jezus malusieńki
leży nagusieńki,
płacze z zimna, nie dała Mu
Matusia sukienki.

Bo uboga była.
rąbek z głowy zdjęła,
w który Dziecię uwinąwszy,
siankiem Je okryła.

Nie ma kolebeczki
ani poduszeczki,
we żłobie Mu położyła
siana pod główeczki.

Dziecina się kwili,
Matusieńka lili,
w nóżki zimno, żłóbek twardy,
stajenka się chyli.

Józefie stareńki,
daj z ogniem fajerki
grzać Dziecinę, sam co prędzej
podpieraj stajenki.

Wariant 2

Jezus malusieńki
leży wśród stajenki,
płacze z zimna,
nie dała Mu Matusia sukienki.

Bo uboga była,
rąbek z głowy zdjęła,
w który Dziecię uwinąwszy,
siankiem Je okryła.

Nie ma kolebeczki
ani poduszeczki,
we żłobie Mu położyła
siana pod główeczki.

Gdy Dziecina kwili,
patrzy w każdej chwili
na Dzieciątko Boskie w żłóbku,
oko Jej nie myli.

Panienka truchleje,
a mówiąc łzy leje:
o mój Synu! Wola Twoja,
nie moja się dzieje.

Tylko nie płacz, proszę,
bo żalu nie zniosę,
dosyć go mam z męki Twojej,
którą w sercu noszę.

Wariant 3

Jezus malusieńki
leży wśród stajenki,
/płacze z zimna, nie dała Mu
Matula sukienki./bis

Bo uboga była,
rąbek z głowy zdjęła,
/w który Dziecię owinąwszy
siankiem Je okryła./bis

Nie ma kolebeczki
ani poduszeczki,
/we żłobie Mu położyła
siano pod główeczki./bis

Dziecina się kwili,
Matusieńka lili,
w nóżki zimno, żłóbek twardy,
stajenka się chyli.

Pokłon oddawajmy,
Bogiem Je wyznajmy,
/to Dzieciątko ubożuchne
ludziom ogłaszajmy./bis

Wariant 4

Jezus malusieńki, leżu wśród stajenki,
I drży z zimna, wzdycha nad nim to serce Mateńki./bis

A ubogą była, rąbek z głowy zdjęła,
W który Dziecię uwinąwszy, siankiem Je okryła./bis

Nie ma kolebeczki, ani poduszeczki,
We żłobie Mu położyła siana pod główeczki./bis

Gdy dziecina kwili, patrzy każdej chwili
Na Dzieciątko Boskie w żłóbku; oko Jej nie myli./bis

Panienka truchleje, a mówiąc łzy leje:
„O mój Synu! Wola Twoja nie moja się dzieje./bis

Tylko nie płacz, proszę, bo żalu nie zniosę,
Dosyć go mam z męki Twojej, którą w sercu noszę”./bis

Pokłon oddawajmy, Bogiem Je wyznajmy,
To Dzieciątko ubożuchne ludziom ogłaszajmy./bis

Niech Je wszyscy znają, serdecznie kochają,
Za tak wielkie poniżenie chwałę Mu oddają./bis

O najwyższy Panie! Waleczny Hetmanie!
Zwyciężonyś, mając rączki miłością związane./bis

Leżysz na tem sianie, Królu nieba, ziemie,
Jak baranek na zabicie za moje zbawienie!/bis

Przyjdź do serca mego, Tobie otwartego,
Przysposób je na mieszkanie dla wczasu Swojego./bis

Albo mi daj Swoje, wyrzuciwszy moje,
Tak będę miał pałac piękny na mieszkanie Twoje./bis

Wariant 5

Jezus malusieńki, leży wśród stajenki,
Płacze z zimna, nie dała mu Matula sukienki.

Bo uboga była, rąbek z głowy zdjęła,
W który Dziecię uwinąwszy, siankiem Go okryła.

Nie ma kolebeczki, ani poduszeczki,
We żłobie Mu położyła siana pod główeczki.

Dziecina się kwili, Malusieńka lili,
W nóżki zimno, żłóbek twardy, stajenka się chyli.

Matusia truchleje, serdeczne łzy leje,
O mój Synu! Wola Twoja, nie moja się dzieje.

Przestań płakać, proszę, bo żalu nie zniosę,
Dosyć go mam z męki Twojej, którą w sercu noszę.

O najwyższy Panie! Waleczny Hetmanie!
Zwyciężonyś, mając rączki miłością związane.

Pójdź do serca mego, Tobie otwartego,
Przysposób je do mieszkania i w czasu, swojego.

Albo mi daj swoje, wyrzuciwszy moje,
Tak będziesz miał piękny pałac, na mieszkanie Twoje.

Wariant 6

Jezus malusieńki
drżący calusieńki,
płacze z zimna, nie dała Mu
Matusia sukienki.

Bo uboga była.
rąbek z głowy zdjęła,
i Dzieciątko owinąwszy,
siankiem Je okryła.

Nie ma kolebeczki
ani poduszeczki,
we żłobie Mu położyła
sianka pod główeczki.

Wariant 7

Jezus malusieńki
leży nagusieńki,
/płacze z zimna, nie dała Mu
Matusia sukienki./bis

Bo uboga była.
rąbek z głowy zdjęła,
/w który Dziecię uwinąwszy,
siankiem Je okryła./bis

Nie ma kolebeczki
ani poduszeczki,
/we żłobie Mu położyła
siana pod główeczki./bis

Dziecina się kwili,
Matusieńka lili,
/w nóżki zimno, żłóbek twardy,
stajenka się chyli./bis

Matula truchleje,
serdeczne łzy leje:
/„O mój Synu, wola Twoja,
nie moja się dzieje”./bis

Informacje dodatkowe
Melodię przekazują rękopisy karmelitańskie: kantyczka Chybińskiego oraz rękopis z bibioteki klasztornej, sygn. 95, a także jeden z rękopisów franciszkanek z I poł. XVIII w. Kolęda podana przez OsobaMioduszewskiego w PublikacjaPastorałkach i kolędach z 1843 r. nieznacznie różni się od wersji śpiewanej współcześnie.
Słów utworu nie podają XVIII-wieczne zbiory drukowane. Zamieszczają je tylko niektóre rękopisy: BJ 3639 oraz BJ 3640 (karmelitański), staniątecki z 1754 r. (Gąsiorowskiej). Kolęda nosi tam tytuł Kommizeracyja, a tekst liczy 12–13 zwrotek, przy czym dalsze strofy tracą charakter epicki, przechodząc do adoracyjnych rozważań

Grażyna Auguścik & Urszulą Dudziak еще тексты