Pójdźmy wszyscy do stajenki, do Jezusa i Panienki; powitamy Maleńkiego i Maryję, Matkę Jego.
Witaj Jezu ukochany, od Patriarchów czekany, od Proroków ogłoszony, od narodów upragniony.
Witaj Dziecineczko w żłobie; Wyznajemy Boga w Tobie, coś się narodził tej nocy, boś nas wyrwał z czarta mocy.
Witaj Jezu nam zjawiony; witaj dwakroć narodzony, raz z Ojca przed wieków wiekiem, a teraz z Matki człowiekiem.
Któż to słyszał takie dziwy? Tyś człowiek i Bóg prawdziwy, Ty łączysz w Boskiej Osobie dwie natury różne sobie.
Tyś świat stworzył, a świat Ciebie nie poznał, mając wśród siebie: idziesz dla jego zbawienia, on Ci odmawia schronienia.
Za to u świata ubogich, ale w czasach Twoich drogich, pastuszków, którzy czuwali, wzywasz, by Cię przywitali.
O szczęśliwi pastuszkowie! Któż radość waszą wypowie; czego ojcowie żądali, wyście pierwsi oglądali.
Obietnica w raju dana, dziś została wykonana; Boże jakieś miłosierny! W darach hojny, w słowach wierny.
Takeś świat ten umiłował, żeś Syna nie żałował; zesłałeś Go na cierpienia, od samego narodzenia.
O Jezu, nasze Kochanie, czemu nad niebios mieszkanie przekładasz nędzę, ubóstwo wyniszczasz Swoje Bóstwo.
Miłości to Twojej dzieło, z miłości początek wzięło; byś nas zrównał z Aniołami, poniżasz się między nami.
Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię, niech Cię kochamy nad życie; niech miłością odwdzięczamy, miłość, której doznawamy.
Święta Panno, Twa przyczyna, niech nam wyjedna u Syna, by to Jego narodzenie zapewniło nam zbawienie.
Wariant 2
Pójdźmy wszyscy do stajenki, Do Jezusa i Panienki, /Powitamy Maleńkiego I Maryję Matkę Jego./bis
Witaj Jezu ukochany, Od patryjarchów czekany, /Od proroków ogłoszony, Od narodów upragniony./bis
Witaj Dzieciąteczko w żłobie, Wyznajemy Boga w Tobie, /Coś się narodził tej nocy, Byś nas wyrwał z czarta mocy./bis
Witaj Jezu nam zjawiony, Witaj dwakroć narodzony, /Raz z Ojca przed wieków wiekiem, A teraz z matki człowiekiem./bis
Informacje dodatkowe Kolędę tę zamieszcza OsobaMioduszewski w Dodatku do Śpiewnika kościelnego z 1842 r. W dzisiejszej praktyce przyjęła się inna wersja melodii, którą to zamieścił OsobaSiedlecki w PublikacjaŚpiewniczku z 1878 r[2]. W kolejnej swojej publikacji dodaje ponadto, iż ta linia melodyczna pochodzi z Krakowa.