Grzegorz Turnau - Dom stary | Текст песни

• Тексты песен
• Grzegorz Turnau
• Dom stary

Dom stary, opuszczony, gdzieś na skraju drogi
Dziwne - choć iść tam nie chcesz, same niosą nogi
Wchodzisz - bezludna cisza aż dźwięczy wokoło
Myślisz - tak kiedyś było tu głośno, wesoło

Na ścianach fotografie: panowie z paniami
A to - patrzcie - fortepian: lubił grywać na nim
Tu w wazoniku piórko, znalazłem je wtedy
Tu róża zasuszona - pamiętasz, jak kiedyś...

Za stołem wyraźniejsze jeszcze od powietrza
Najdroższe cienie siedzą - coraz lżejsze, bledsze
A szklanki czas nie rozbił - cała, wieczna, żyje
Choć ten, co pijał z niej już z innych źródeł pije

O! nieśmiertelność rzeczy, o! pamiątki po nas,
Bo to przecież nasz dom jest i opowieść o

Grzegorz Turnau еще тексты