Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι σου μάθαινε το αύριο και το χθες μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη με του καιρού δεμένος τις κλωστές
Τ' αηδόνια σεχτηκιάσανε στην Τροία που στράγγιξες χαμένα μια γενιά καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά
Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι απ' του καιρού την άγρια πληρωμή στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει και το μαράζι δίχως αφορμή
Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά κι απ' το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει ένα σκυλί τη νύχτα που διψά γυναίκες στη γωνιά μ' ασετυλίνη παραμιλούν στη&