Op een vlakte van lege stenen Met een droom van een eenmansorkest Draaiden wij wals met zijn tweeen En vergaten al de rest Vanwaar dat ze kwam ik weet het niet Op't moment heb ik er niet naar gevraagd De sluier heeft ze nooit opgelight Haar blikken in tule vervaagd Alleen zou ik haar nog herkennen Aan de zoete geur die ze draagt
Zij heeft nog een dans te goed Een dans van zeven stenen Want de nacht schoof naar de morgen toe En voor't ouhtendlicht was ze verdwenen Zij heeft nog een dans te goed een wals alleen wij getweeen Haar gesluierd gezight In het wazige licht Jaagt mij na als een hemels gedicht
De straat draagtde kans op het weerzien Een gekoesterd gedacht t'rug ontmoet Dus wou ik in de straten verdwalen Lijk ne zanger soms nog wel eens doet Vanwaar dat ze kwam ik weet het niet Ik kreeg lucht van dezelfde geur Die vonk die een mens weer vol leven giet En opeens stond ik daar weer recht voor De straat werd een vlakte van stenen Met een eenmansorkest voor de deur
Zij heeft nog een dans te goed Een dans van zeven stenen