Her gece oturup odamda Sarıyorum yaralarımı Ve yeniden topluyorum kendimi Fakat her allahın günü Sanki çamurdanmışım gibi Paramparça ediyor bu şehir beni
Hep söylerdin hayat dediğin Uzun ince bir yol diye Artık ben yolumuda kaybettim Kendimi de Düşüyorum durmadan dipsiz kuyulardan Uyansam uyansam uyansam ve haykırsam Yalan yalan Gördüğüm bildiğim her şey yalan
Her gece oturup odamda Soruyorum kendime Bu hayattan ne istiyorum diye Ama her allahın günü Karışıyor her şey birbirine Dönüp duruyorum yok yere