Իմ նավում հիմա կանգնած եմ ես Ու կյանքի ծովում լողում եմ տես Եվ հեռվից փչող քամին մեկտեղ Օրորվում է սերը մեր անմեղ Այն պահել եմ իմ սրտում թաքուն Ու թաքցրել եմ միշտ նախանձ մարդուց Բայց արի ու տես սերն այդ մաքուր Ձեռքն է համբուրում չկամ մարդու:
Ում ես հավատամ Եվ ում գիշերներին գերի դառնամ Սիրտն իմ ալեկոծ փոքրիկ օվկիան Եվ դու այնտեղ անպաշտպան Եվ ում կհանդիպեմ Եվ ում հոգու լարին ես կդիպչեմ Ում կասեմ դու իմն ես հավիտյան Դա դու ես միայն:
Բայց իմ որոշումը մեկընդմիշտ Կդարձնի մեր կյանքն ու օրը ճիշտ Այս խաղում գուցե մենակ մնամ Թեև քեզ պարտվելն է ինձ նման Իմ երազանքի թևերը լայն Քեզ նվիրեցի ես լուռ անձայն Բայց դա քիչ էր քեզ դատարկ պատրանք Սիրտն էր իմ քեզ պետք որպե&a