W dalekich krainach duszy mej
Gdzie starych ruin świątyń dawnych klątw
Wtórują śpiewy wichrów wołając...wołając o zło
Wędrowcem jestem duszy mej
Gdzie nie ma żadnych słów
Jedynie chłód
Jestem czarnym krukiem
Moim przewodnikiem
Rodzą się myśli pogardą podszyte
Usłyszysz... szepty i płacz
Na skraju cierpienia wędruję
Gdzie kończą się drogi i kończy się czas
Gdzie wiatry ciemności wtórują zniszczeniu
Gdzie łuna księżyca nadaje mu blask
W dalekich krainach duszy mej
Gdzie starych ruin świątyń dawnych klątw
Wtórują śpiewy wichrów wołając...wołając o zło
Hegemoon еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1