Vornætur friður fyllir bæinn - í rökkurró.
Sólin í vestri sest í sæinn - í rökkurró.
Og meðan rauðagulli reifast næturtjöld.
Þú kemur til mín í rökkurró
Manstu ekki vina fyrsta fundinn - við Arnarhól.
Mörg var þar okkar unaðsstundin - þá sest var sól.
Við heyrðum svani kveða söng um ást og vor.
Og sátum þar ein í rökkurró.
Langt er nú liðið síðan þá, því leiðir skildu að,
og þú hvarfst mér frá.
Veistu? Ég vakti marga nótt. Og vonaði og bað,
af heitri þrá.
Vina í kvöld ég veit þú bíður - við Arnarhól.
Tak mig í faðm því tíminn líður - og sest er sól.
Því enn á vorið nógar vonir fyrir þau.
Sem sitja hér ein í rökkurró.
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1