Hangi yokluk avuçlarımı, terletecek kadar güçlü? Hangi boşluk bizi hüzünle, terk edecek sabah gibi. Bu sarhoşluk sanat gibi. Parmak uçlarımda gezinen ceset torbalarını gömdüm, İzlediniz salak gibi. (Gibi)
Sokak çocuklarına, barışı öğretin ve şarabı sevdirin. Ekşi biraz, alışır öğrenir. Yazınca kainata gölge tek bir karışı gölgemin. Fakat bu tedirginlik, elimi kolumu bağlıyor bir halat gibi.
Bir cinayet mahallinde gizli tanık gibi. Alışkanlık gibi. Gitse bile ismi kalır gibi. Biraz aşık olmak gibi. Biraz nefret etmek gibi. Hayat film gibi. Ölmek için bekle, bekle beni.
Bir kadının saçlarında, hayat bulmak gibi. Artık emeklemek istedikçe, hayat kundak gibi. Bazen korkulara yüz çevirip, kanat çırpmak gibi. Bazen mide bulandırıcı, kısaca hayat “sıçmak” gibi.
Bitmeyecek derdim dimi? Sanki benim dengim gibi. Hedeflerim var oldukça, takılmıcam zengin gibi. Her gün gidip, geldim geri. Duyduklarım telkin gibi. Hayallerim küçük yaşta vurulmuştu, Berkin gibi.
Ölüm zaten, ölüm gibi. Kan revan bir gönül gibi. Körüz dimi? Peki ya neden konuşuyoruz görür gibi? Heveslerimiz ömür gibi kısa, şimdi dönün geri. (Dönün geri) Bir bildiğim yoksa eğer, gömün beni.
Nakarat Nefretin ve intikamın, ihaneti gibi. Bütün yüzler asık, kıyametin kehaneti gibi. Çocuk cinayeti gibi. Anne dirayeti gibi. Hayat kısa bir şarkı, sanki hasta ziyareti gibi.
Göz altlarımsa tanrının, şikayeti gibi. (Gibi) Mezarlıklarsa tanrının, bir daveti gibi. Bütün bilmeceler çözülecek ve yüzün bir gün görünecek. Ve yok olucaz, tanrım senin adaletin gibi.
Verse 2 Çocukluğum dualarla, çizilmiş bir resim gibi. Çalışmaktan başka bir çarem de yoktu, esir gibi. Edebiyat’tan esir değil, Matematik’te kesir gibi, Bölünüyorken yazmak istiyordum, Aziz Nesin gibi.
Ve bir kadın, meleklerden alınmış bir resim gibi. Benliğimin belirtisi, sanki parmak izim gibi. Acısı tatlı, beş yaşımdayken kanayan dizim gibi. Onlar aşkı bir peronda bulabilir mi, bizim gibi? (Gibi)
Şarkılarım bütün hatalarıma kefil gibi. Bir zindanda rehin gibiyim, uyanıyorum sefil gibi. Uyku gözlerimden akıyor, nehir gibi. (Zehir gibi) Küfrediyorum insanlara, bu lanetli şehir gibi.
Bu lanetli şehir, benim gözlerimden masal gibi. Okumuyor ve sırıtıyorum, delirmiş bir yazar gibi. (Gibi) Söndürdüğüm izmaritler, kalıcı hasar gibi. Gülerdik her ihtimale, atlamasak sazan gibi. (Gibi)
Bazen soğuk anla, olmaktayım babam gibi. Olamasam da ailemin, gözünde hiç adam gibi birisi, Oğlunuz küfürlü, boş şarkılar yapan biri. Çok kimse de selam vermez, çünkü dilim sapan gibi.
Tüm dünyayı yüzüme vurdular, bu benim hatam gibi. Ben sadece bir yolcuyum ve dünyamız batan gemi. İçim dışım gereksiz bir savaşta hep, vatan gibi. Fakat birisi kurtaracak gelip bir gün, Atam gibi.