Дымка над вадою густа расцілаецца,
Луннае святло мякка разліваецца,
Ветра вольнага подых адчуваецца,
Растварыцца ў ночы хочацца.
Каляровы свет з вачэй хаваецца,
Крокі ў цішыні рэхам адбіваюцца,
Гукі дзіўныя вакол даносяцца,
I на волю сэрца просiцца.
Стогны, енк i свіст раптам прарываюцца.
Жах, разгубленасць у душу прабiраюцца.
Цвіль, смурод i пах прытхлы распаўзаецца.
Не збяжыш i не схаваешся.
Дзiкiм гулам лес цёмны садрагаецца,
А сабакi дзесь брэхам залiваюцца.
Побач шоргат блiзка пракрадаецца,
Але крочыш зноў, змагаешся…
Наша Зямля, поўніцца цудам яна,
Таямнічая, нібыта, урыўкі сна.
І ў гэтым сне кветку спрабуй адшукаць -
Шчасце назаўжды магчыма атрымаць.
Шум i стук, люты вой,
Крочыць хтось за табой.
Трэск галiн, мiтусня.
Вось i зноў цiшыня…
Месяц святло цiха разлівае,
Дымку над вадою нiзка расцiлае.
У паўночны час тайна адкрываецца,
Цьмянае святло ярка разгараецца,
Наваколле ў мару апранаецца,
Час адказаў набліжаецца…
Наша Зямля, поўніцца цудам яна,
Таямнічая, нібыта, урыўкі сна.
І ў гэтым сне кветку спрабуй адшукаць -
Шчасце назаўжды магчыма атрымаць.
Hok-key еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2